Hoe het verder gaat...
Door: janniewagenaar
Blijf op de hoogte en volg Jannie
17 April 2012 | Nepal, Kathmandu
Tamaste
Elke dag loop ik op mijn witte smerige klompjes naar het weeshuis Zaterdag hebben Chloe en ik de kinderen gewassen
Eerst haar wassen met koud water en toen heb ik ze gewassen..Ze vonden het super intressant,de doos net spullen die ik heb opgestuurt uit Nederland met de rest van de spullen is nog steeds niet aangekomen.Jammer ,het is even afwachten wat de doaune er mee doet
Soms maken ze hem open en halen ze er spullen uit. maar ik hoop dat het niet gebeurt. de kinderen worden maar 1 x per week gewassen, en kopen ook in sezelfde kleren.
Als ze worden gewassen ,gaan ze vlug naar boven,om kleren te pakken.. Het is dus een puinhoop in de kasten.maar okee het zij zo...ze graaien wat kleren uit de kast en proberen ook nog een handdoek te bemachtigen . Heb er maar 3 gezien,en daar moeten ze het allemaal mee doen
De zondag zouden ze voor het eerst naar school ,maar dat is ook weer uigesteld tot volgende weekzondag .. alles kan hier .Gelukkig was Sarah er ook en samen met het geld en van haar ,hopen we alle uniformen en schoenen en boeken en wat lesgeld voor het eerste jaar te kunnen betalen. de kinderen zijn met alles blij
De meeste kinderen hebben geen ouders meer of sommige zitten in de gevandenis en sommige zijn voor de deur neergelegd, omdat de ouders er niet voor kunnen zorgen. Je verstand zegt ze moeten hier blijven maar je gevoel zegt neem ze mee naar Nederland ..Als ze straks naar school gaan en klaar zijn ,dan weet ik niet wat er terecht komt met sommige kinderen. Triest vooruitzicht... Ook zijn we met alle kinderen uit eten geweest, in en restaurant van Kakpana haar broer . Prachtig gebouwd ,alles van bamboe gemaakt. De kinderen zaten als stille muisjes op de stoelen ,hadden dit nog nooit gedaan
Allemaal kleine zitjes,voor 2 of 4 en 6 personen ,waar je kon zitten . Dus lekker prive.
Op de terug weg naar Pepsi Cola deed mijn tomtom het niet
Ik raakte helemaal de weg kwijt en dacht waar ben ik nu??? iedereen vragen maar ze sturen je allemaal de verkeerde weg op . Bleef rustig en raakte niet in Paniek ,,dus weer een overwinning van mezelf ,ben ik op laatst in een bus gestapt en gezegd waar ik heen moest. Gelukkig zag ik een herkenningspunt en ja hoor, even zoeken zag ik het huis. Het is een grote stad maar de huizen, lijken allemaal op elkaar. Ik ben dus bijna twee uren onder weg geweest naar huis... Chloe maakte zich al omgerust. Gisteren zijn we alle spullen gaan kopen stof , noor het naaien van de nieuwe uniformen ,en naar d maker gebracht . In Apanga zijn we naar de winkel geweest om alle maten op te nemen en hopelijk zij ze met 6 dagen klaar . ik was pas om half 7 thuis en dan wordt het hier al schemerig... maar liep nu de weg precies goed . de pas erin ,want in he donker lopen is hier als vrouw zijnde ook niet verstandig.. Vandaag komen de kinderen naar school met de bus,em worden er schoenen en sokken gekocht,dus ben benieuwd, dus jullie zien dat ik behoorlijk aan het goeie werk ben hier. zo vliegen de dagen ook snel om
het weekend gaan we naar Pokehara,even weer frisse lucht halen. bij een meer en misschien paraglijding doen ,lijkt me super,moet ook een beetje genieten zegt iederen dus dat gaan we dan ook maar don
... liefs en tot horens Jannie. .
Elke dag loop ik op mijn witte smerige klompjes naar het weeshuis Zaterdag hebben Chloe en ik de kinderen gewassen
Eerst haar wassen met koud water en toen heb ik ze gewassen..Ze vonden het super intressant,de doos net spullen die ik heb opgestuurt uit Nederland met de rest van de spullen is nog steeds niet aangekomen.Jammer ,het is even afwachten wat de doaune er mee doet
Soms maken ze hem open en halen ze er spullen uit. maar ik hoop dat het niet gebeurt. de kinderen worden maar 1 x per week gewassen, en kopen ook in sezelfde kleren.
Als ze worden gewassen ,gaan ze vlug naar boven,om kleren te pakken.. Het is dus een puinhoop in de kasten.maar okee het zij zo...ze graaien wat kleren uit de kast en proberen ook nog een handdoek te bemachtigen . Heb er maar 3 gezien,en daar moeten ze het allemaal mee doen
De zondag zouden ze voor het eerst naar school ,maar dat is ook weer uigesteld tot volgende weekzondag .. alles kan hier .Gelukkig was Sarah er ook en samen met het geld en van haar ,hopen we alle uniformen en schoenen en boeken en wat lesgeld voor het eerste jaar te kunnen betalen. de kinderen zijn met alles blij
De meeste kinderen hebben geen ouders meer of sommige zitten in de gevandenis en sommige zijn voor de deur neergelegd, omdat de ouders er niet voor kunnen zorgen. Je verstand zegt ze moeten hier blijven maar je gevoel zegt neem ze mee naar Nederland ..Als ze straks naar school gaan en klaar zijn ,dan weet ik niet wat er terecht komt met sommige kinderen. Triest vooruitzicht... Ook zijn we met alle kinderen uit eten geweest, in en restaurant van Kakpana haar broer . Prachtig gebouwd ,alles van bamboe gemaakt. De kinderen zaten als stille muisjes op de stoelen ,hadden dit nog nooit gedaan
Allemaal kleine zitjes,voor 2 of 4 en 6 personen ,waar je kon zitten . Dus lekker prive.
Op de terug weg naar Pepsi Cola deed mijn tomtom het niet
Ik raakte helemaal de weg kwijt en dacht waar ben ik nu??? iedereen vragen maar ze sturen je allemaal de verkeerde weg op . Bleef rustig en raakte niet in Paniek ,,dus weer een overwinning van mezelf ,ben ik op laatst in een bus gestapt en gezegd waar ik heen moest. Gelukkig zag ik een herkenningspunt en ja hoor, even zoeken zag ik het huis. Het is een grote stad maar de huizen, lijken allemaal op elkaar. Ik ben dus bijna twee uren onder weg geweest naar huis... Chloe maakte zich al omgerust. Gisteren zijn we alle spullen gaan kopen stof , noor het naaien van de nieuwe uniformen ,en naar d maker gebracht . In Apanga zijn we naar de winkel geweest om alle maten op te nemen en hopelijk zij ze met 6 dagen klaar . ik was pas om half 7 thuis en dan wordt het hier al schemerig... maar liep nu de weg precies goed . de pas erin ,want in he donker lopen is hier als vrouw zijnde ook niet verstandig.. Vandaag komen de kinderen naar school met de bus,em worden er schoenen en sokken gekocht,dus ben benieuwd, dus jullie zien dat ik behoorlijk aan het goeie werk ben hier. zo vliegen de dagen ook snel om
het weekend gaan we naar Pokehara,even weer frisse lucht halen. bij een meer en misschien paraglijding doen ,lijkt me super,moet ook een beetje genieten zegt iederen dus dat gaan we dan ook maar don
... liefs en tot horens Jannie. .
-
17 April 2012 - 09:14
Janetta:
Goed bezig Janny!!! -
17 April 2012 - 10:54
Sietske:
lieve tante Jannie,
Ik wil alleen even zeggen dat ik super mooi vind wat je doet, helemaal naar nepal om daar de weeskinderen/ of kinderen van wie de ouders in de gevangenis zitten te helpen aan een toekomst! door ze een beetje bij beetje op te voeden, door ze te wassen en naar school te laten gaan! hopelijk doet goed voorbeeld goed volgen en zullen ze zichzelf vaker gaan wassen etc... en naar school gaan lijkt zo vanzelfsprekend maar helaas is dat niet het geval in alle landen, petje af voor je actie en doe ook wat ze zeggen en geniet van Nepal, want buiten de grote stad moet het heel erg mooi zijn! dus lekker genieten en heel veel succes met je missie! we blijven je volgen
liefs Sietske (je nichtje) -
17 April 2012 - 12:49
Lies:
Meisje, meisje, jij mag trots zijn op jezelf. Ik denk dat je man en kinderen dat ook zijn.
Ik ben 3 dagen naar een beurs geweest en toen even geen internet gedaan (en daardoor een berichtje van jou gemist)
. Maar nu volg ik je weer. Ik ben deze week weer aan het collecteren (Hartstichting) en heb het gister onderweg bij een kennis nog over jouw gehad. Zij vertelde dat ze als vrijwilliger bij mensen uit Nepal (die vlak bij ons wonen) helpt met de nederlandse taal. Dus toen heb ik aan haar over jou verteld. Vond ze fantastisch. En hoe klein de wereld eigenlijk is, dat je gewoon vanuit Nepal op deze manier contact kunt hebben.
Je verslagen bewaar ik, kan ik ze nog eens teruglezen.
En dan denk ik, crisis, wat crisis, we zien vaak niet hoe goed we het hebben.
't Is hier vandaag niet warm en het waait hard. Maar dan denk ik, lekker voor m'n wasgoed in de tuin, ik kan het al bijna weer opvouwen.
Groetjes en een knuffel,
Lies -
17 April 2012 - 18:30
Baukje:
zo mooi je verhalen te lezen en allemaal zo herkenbaar...ik zie en voel het weer allemaal...heb je de luizen ook uitgebannen?
En geniet in Pokhara..de apple crumble van de Hungrey Bakery op het eind is een aanrader....
EnjoY! -
18 April 2012 - 16:15
Mirjam:
Hey lieve Jannie,
Sprak vandaag Fokelien bij het tak station en vroeg het was met je grote avontuur!!!!
Had gehoord van je plan van vertrek, dapper, indrukwekkend en knap om dichtbij jezelf te komen. Een wereld van verschil, ik weet het nog van de reis dat we Gino gingen halen. Wat een andere wereld. Confronterend, leerzaam maar ook zo hartverbindend!!!! Heel veel LIEFS, pas goed op jezelf, Mirjam -
18 April 2012 - 16:15
Mirjam:
Hey lieve Jannie,
Sprak vandaag Fokelien bij het tak station en vroeg het was met je grote avontuur!!!!
Had gehoord van je plan van vertrek, dapper, indrukwekkend en knap om dichtbij jezelf te komen. Een wereld van verschil, ik weet het nog van de reis dat we Gino gingen halen. Wat een andere wereld. Confronterend, leerzaam maar ook zo hartverbindend!!!! Heel veel LIEFS, pas goed op jezelf, Mirjam -
20 April 2012 - 11:25
Tea:
Hoi Jannie!
ik lees je verhaal, allemaal armoe en viezigheid in het weeshuis, en naast het verslag staat de reclame van wehkamp te knipperen. Ga maar lekker genieten, dat mag. Wat grappig dat jouw huis Pepsi Cola heet, of was het de straat? Wij zijn al weer aan het zingen, nu met een nummer van Alison Kraus bezig.Wel blijven lachen hoor! Je weet een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Hartelijke groeten van Tea! -
21 April 2012 - 16:44
Andries En Giny:
hee janny
andries had beurs in joure
je weet wel
ff met feike gepraat
mist je wel
hier verder geen schokkende berichten times fly
andries nu naar voetbal afwachten maar weer
wat saai hier als we jou verslagen lezen
protte succes der
hertlik groetnis en dikke tut
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
